İş Kanunu’nun 22. maddesine göre; İşveren, iş sözleşmesiyle veya iş sözleşmesinin eki niteliğindeki personel yönetmeliği ve benzeri kaynaklar ya da işyeri uygulamasıyla oluşan çalışma koşullarında esaslı bir değişikliği ancak durumu işçiye yazılı olarak bildirmek suretiyle yapabilir.
Bu şekle uygun olarak yapılmayan ve işçi tarafından altı işgünü içinde yazılı olarak kabul edilmeyen değişiklikler işçiyi bağlamaz.
İşçi değişiklik önerisini bu süre içinde kabul etmezse, işveren değişikliğin geçerli bir nedene dayandığını veya fesih için başka bir geçerli nedenin bulunduğunu yazılı olarak açıklamak ve bildirim süresine uymak suretiyle iş sözleşmesini feshedebilir. İşçi bu durumda 17 ila 21 inci madde hükümlerine göre dava açabilir.
İşyeri değişikliği de İş Kanunu 22.madde kapsamına giren bir değişikliktir. Bunun için öncelikle işçiye yazılı olarak bildirimde bulunmak ve rızasını aramak gerekir. Eğer işçinin işyeri değişikliğine rızası yoksa işveren, işçiyi başka bir işyerinde görevlendiremez.
Ancak bu durumun bir istisnası iş sözleşmelerinde yazılı olan “Türkiye’nin her yerinde veya belli bölgelerde çalışılabileceğine” dair sözleşme maddeleridir.
Buna göre iş sözleşmesinde işçinin, işverenin değişik işyerlerinde çalışacağına dair bir hüküm varsa, işçinin rızasının baştan var olduğu kabul edlir.
