19 yaşındayım. Üniversitede okuyorum. Ailemle yaşıyorum. Ailem çok tutucu ve yıllardır hayatımı kısıtlıyorlar. Hiçbir zaman yaşam tarzıma saygı duyulmadı. Üniversiteyi şehir dışında okumak istedim ama onlarla aynı şehirde kalmam için zorladılar. Belki artık üniversiteli olduğumu, yaşımın ilerlediğini düşünüp daha ılımlı davranırlar diyerek onlarla aynı şehirde kaldım. Arkadaşlarımla dışarı çıkarken bile zorluk yaşıyorum ve hayatım tahammül edemeyeceğim bir seviyeye geliyor. Tamamen zıt düşüncelere sahip olduğum bu kişilerle aynı evi paylaşmak nasıl zor tahmin edemezsiniz. Ağır bir depresyon atlattım, yaşam tarzıma saygı duyulmayacaksa neden yaşıyorum soruları ve intihar düşünceleri kafamdan geçti fakat elbette intihar edecek gücü kendimde bulamadım. Birçok psikiyatrla görüştüm, bir fayda sağlanmadı. Dava açarsam bu sorunu çözebilir miyim? Nasıl bir yol izlemeliyim?
