abimin çocuğunun velayetini hakim anneye verdi. Boşanma mahkemesi süresi boyunca gerek ara kararla olsun, mahkeme bitiminde verilen görme hakkı günlerinde olsun 6 yıl boyunca hep icra yoluyla ve kolluk kuvvetleriyle alıma gidildi anne hiç bir zaman çocuğu kendi isteğiyle teslim etmedi. anne ve annenin ailesi her zaman alımda sıkıntı çıkardı ve çocuğu verirken ya tartışma çıkardılar ya anne tarafının akrabaları toplanıp göz korkutmaya çalıştılar yada 2 3 saat sonra çocuğu teslim ettiler.İcra teslim tutanağında bunlar yer almadı geç teslim etme veya zorluk çıkardıkları,bazı tutanaklarda polis imzası da bulunmamakta. Tekrar dava açıldı, çocuğu görme günlerinin değiştirilmesi az olduğu ve fazlalaştırılması için bu seferde çocuğu şıkıstırıp gözünü korkuttukları için çocuk bilirkişiye babasını görmek istemediğini, özlemediğini kendisine annesiyle babasının evliyken kızdığını belirtmiş ama boşanma davası sürecinde görüştügü bilirkişilere babasını çok sevdiğini, çok özlediğini babasının onu çok sevdiğini, hiç kızmadığını, onunla ilğilendiğini, onu hiç üzmediğimizi belirtmişti. boşanma davasındaki bilirkişi görüşmesindeki ve boşanma bittikten sonra açılan davadaki bilirkişi konuşmalarında çelişkiler bulunmakta boşanma davası süresi içerisinde çocuk babayı 3 yıl boyunca göremedi pandemiden dolayı. Hakim çocuğun bu söylemlerinden dolayı mahkemeyi reddetti bu süreçte ne yapmalıyız hem çocuğun babasıyla tekrar görüşmesi ve annenin çıkardığı zorluklar ve çocuğu olumsuz etkileme, korkutma,sıkıştırma yönünden. Çünkü çocuk babasıyla çocuk kişisel ilişki tesisi davası sürecinde babasıyla görüştüğünde babasını çok özlediğini belirtmiş sıkıştırılmış ve korkutulmuş olduğunu gerek sözleriyle gerek hareketleriyle belli etmiştir, ancak bunu bilirkişiye ve hakime söyleyememektedir.
Not; baba ceza evinde bulunmakta.
